دانستنی‌های ام اس

ام اس خفیف

ام اس خفیف یکی از انواع ام اس است.در ام اس وضعیت ایمنی که در آن سیستم ایمنی بدن به یک ماده چربی به نام میلین حمله می کند که فیبرهای عصبی را در سیستم عصبی مرکزی احاطه می کند (CNS). حمله ایمنی بدن باعث ایجاد التهاب می شود و سلولهای عصبی را آسیب می زند.

با گذشت زمان ، ضایعات (بافت زخم) شکل می گیرد و باعث اختلال در توانایی CNS در ارتباط با سایر قسمت های بدن می شود. محل ضایعات علائم را مشخص می کند ، اما ام اس نیز از نظر هر فرد متفاوت است.

ام اس خفیف یا خوش خیم نوعی شرایطی است که در آن فرد به مدت چند سال مبتلا به MS می شود بدون آنکه دچار ناتوانی شدید شود.

 

پیشرفت علائم در ام اس خفیف

 

همه اشکال بیماری ام اس غیرمترقبه است و شدت آن در علائم مختلف است. پیشرفت شروع علائم نیز متفاوت است. علائم شایع بیماری ام اس شامل موارد زیر است:

  • اختلالات بینایی
  • بی حسی
  • مسائل با هماهنگی و تعادل

برخی از افراد با علائم خفیف شروع می شوند که چندین دهه طول می کشد ، در حالی که برخی دیگر از ابتدا پیشرفت سریع علائم را تجربه می کنند. اکثر مردم چیزی را به طور میانگین تجربه میکنند.

افرادی که مبتلا به MS خوش خیم هستند ، خفیف ترین نوع بیماری را دارند. آنها ممکن است علائم را تجربه کنند ، اما ناتوانی های آنها ممکن است جمع نشود. MRI ممکن است افزایش فعالیت بیماری را نشان ندهد. با این حال ، علائم می تواند با گذشت زمان بدتر شود.

تشخیص ام اس خفیف

اصطلاح “ام اس خفیف” می تواند گیج کننده باشد. حتی اگر علائم اولیه خفیف نباشد ، فرد از ابتدا با ابتلا به MS خوش خیم قابل تشخیص نیست. هیچ راهی برای پیش بینی پیشرفت MS در سالهای آینده وجود ندارد.

مطابق گفته پزشکی جان هاپکینز ، حدود 5 تا 10 درصد از مبتلایان به MS دارای خوش خیم هستند. متأسفانه ، 15 سال پس از تشخیص اولیه طول می کشد تا بدانیم که آیا این نوع MS خوش خیم است یا خیر.

متخصصان مغز و اعصاب برای ارزیابی اختلالات جسمی از مقیاس وضعیت معلولیت گسترش یافته (EDSS) استفاده می کنند. طبق مقیاس ، MS در صورت وجود خوش خیم در نظر گرفته می شود:

  • هیچ مدرکی برای بدتر شدن عملکرد بدن وجود ندارد
  • عدم افزایش فعالیت بیماری

اشکال مختلف ام اس

فرم های عود کننده
مانند MS خوش خیم ، عود مجدد RRMS می تواند مسیر خود را تغییر دهد. هنگامی که RRMS به MS مترقی منتقل می شود ، به آن MS پیشرونده ثانویه (SPMS) گفته می شود. در SPMS حملات و یا دوره های واضح مشخصی وجود ندارد.

اشکال مترقی
مبتلایان به MS پیشرونده اولیه (PPMS) از ابتدای شروع بدتر شدن علائم را تجربه می کنند. حملات مشخصی صورت نگرفته و ناتوانی با گذشت زمان جمع می شود.

درمان ام اس خفیف

هیچ درمانی برای هر نوع ام اس وجود ندارد. درمان شامل مدیریت علائم و داروهای اصلاح کننده بیماری است.

مطابق با انستیتوی ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) ، پیگیری طولانی مدت مبتلایان به بیماری خوش خیم MS که داروهای ام اس مصرف نکرده اند ، نشان داد که در نهایت برخی از افراد ناتوان می شوند.

افرادی که به تازگی به MS مبتلا شده اند و افراد مبتلا به MS خفیف باید در مورد جوانب مثبت و منفی داروهای اصلاح کننده بیماری با متخصص مغز و اعصاب خود صحبت کنند.

چشم انداز

اگرچه تشخیص و دورنمای MS خوش خیم مشخص نیست ، اما باید چند نکته را در خاطر داشته باشید:

علائم خفیف در هنگام تشخیص لزوماً حاکی از یک دوره خوش خیم بیماری نیست.
MS خوش خیم در زمان تشخیص اولیه قابل شناسایی نیست. تا 15 سال طول می کشد تا تشخیص داده شود.
دوره MS غیرقابل پیش بینی است . داشتن MS خوش خیم به معنای این نیست که نمی تواند به شکل شدیدتر از MS پیشرفت کند.
ام اس یک بیماری قابل کنترل است. اگر به هر شکلی از آن مبتلا شده اید ، باید جوانب مثبت و منفی از درمان های مختلف ، از جمله داروهای اصلاح کننده بیماری را با پزشک خود وزن کنید.

منبع: https://www.healthline.com/health/multiple-sclerosis/benign

5/5 - (3 امتیاز)

نوشته های مشابه

یک نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن